TUTUNGKUSAN KARUHUN

Galeuh nu mangpirang taun, untung teu laas ku jaman, manusa anu sajati, tilarna anu linuhung.

Hung,,,, Ahung,,,,

“Lain iwung lain Bitung, Haur beuti teu saawi, kai mah da lain Jati, jinis hiji teu sawiji, cara sair lain Lambit, hamo sa-Aing sa-Kuring.

Saban wayah teu sausum, beurang teu sareujeung peuting, sawendu cadu sawanda, sejen poe beda mangsa.

Geura ngaca bari ngeunteung, neuteup deuleu melong tenjo, ngupingkeun ceuli jeung dangu, ngambeuan irung jeung angseu, nyebutkeun sungut jeung dawuh, ngalandi Kawula-Gusti.

Nilik diri sapribadi, ngawincik usik jeung malik, nataan lengkah ku lampah, lir milang renghap ku napas, ngitung umur nya ku hirup, nyungsi pinasti ku pati.

Titip insun Jati Sunda, dharma marganing utama, manjing jatining lastari, riksa nagara tangkal Palias, asal Waru tunggul ing rahayu, yuga karesian dina adegan tangtungan, masing ngajirim ngajisim, simpay raga-rasa acining manusa, sampurna ning budi paran ning dumadi.”

:: Purbha Wisesa

*ieu GURIT lain keur caturkeunen kanu lian, tapi pikeun SORANGANEUN dina lumampah lumaku.

tabe pun,

https://ncepborneo.wordpress.com/category/adat-jeung-adab-karuhun/